Dansendwoud

Terschelling | 2005

Dansendwoud is het eerste experiment in een reeks tijdelijke landschappen voor het theaterfestival Oerol op het Waddeneiland Terschelling. Met hulp van het festivalpubliek, eilandbewoners en leerlingen van de basisscholen zijn in en langs de branding in tien dagen zevenduizend zwiepers – vier meter lange pvc-buizen – geplant. Zo ontstond een langgerekt en voortdurend door de wind bewegend grillig ‘woud’ dat van veraf oogde als een enorme natuurlijke rietkraag. De schaalverdwazing en vervreemding van het tijdelijke landschap prikkelde de verbeelding van de bezoekers, het maakte hun vrij en speels.

Jaarringen

Terschelling | 2006

Een tijdelijke zandsculptuur van vijfentwintig jaarringen, met een doorsnede van vierhonderd meter, als ode aan het vijfentwintigjaar bestaan van Oerol, het theaterfestival op Terschelling. In drie weken tijd werden de Jaarringen door twee graafmachines gebouwd, elk zandkorreltje werd daarbij maximaal acht meter verplaatst. De toeschouwers waren zowel publiek als acteur. Ze speelden met de zandsculptuur en met elkaar. Als de avond viel werd het publiek, verdeeld over drie groepen, naar het midden van de zandsculptuur geleid als slot van de Jaarringen-wandeling. Het was een intrigerend spel met begrensde ruimte op een onbegrensd strand, met schaal en ruimte en – niet in de laatste plaats – met de natuur. Nog tijdens de bouw begon het erosieproces, vier maanden later waren de Jaarringen verstoven. In de jaarringen is het project Silent Sky-13 van kunstenaar Rob Sweere georganiseerd. Hierbij hebben een kleine tweeduizend festivalbezoekers liggend op de ringen een half uur in stilte naar de lucht gekeken. 

Zomersprookjes

Terschelling en de kust van Nederland
2007-2015

‘Wat zou het mooi zijn als de oude wijze zee ons verhalen kon vertellen over de relativiteit van onze menselijke acties’. Dat was de vraag die we aan zeventig schrijvers, dichters en geluidskunstenaars voorlegden. Het leidde tot het project Zomersprookjes waar zeventig speciaal voor het project geblazen glazen reuzenschelpen hun verhalen, liederen, soundscapes en gedichten voordroegen. Soms verwonderd, soms dromend, dan weer hard en schril of juist poëtisch of fluisterend vanuit een ander tijd- en ruimtebesef. Het strand wordt verrijkt en verdiept met verhalen en muziek en zo geladen met herinneringen. Na het horen van de Zomersprookjes is de zee nooit meer alleen maar zéé! 

Opdrift

Terschelling | 2008

Metalen silhouetten met ‘wijze-uitspraken’ over de tijd slenterden tijdens het Oerolfestival veertien dagen lang langs het Terschellingse Noordzeestrand. De driehonderd silhouetten werden door het publiek achteruitlopend verplaatst, met de rug naar de onbekende toekomst. Tijdens de achterwaartse wandeltocht werden zij begeleid door bewegingstheater en livemuziek. Deelnemers, musici en publiek vormden ogenschijnlijk samen het begeleidingsteam van de silhouetten, ze spanden samen om de onzichtbare tijd zichtbaar te maken, middels afspraken en uitgestelde ontmoetingen. Maar Opdrift gaat over meer dan over het zichtbaar en invoelbaar maken van de tijd, het gaat ook over het wonder van de tijd, over ‘dichte en dunne’ tijd, en over het jezelf verliezen in tijd bij actieve deelname aan een gebeurtenis.

Windnomaden

Terschelling, NY en 15 andere locaties
2009 – 2015

Aan een kleine vierhonderd kunstschilders is gevraagd een Windnomade te beschilderen. De Windnomade is een schilderij dat door een ingenieuze rvs-constructie wiegt en zweeft boven het eindeloze Wad. Samen met het steeds wisselende tij gaven zij de Noordsvaarder dynamiek en kleur. Water werd veranderd in kunst, natuur en cultuur vloeiden in elkaar over en buitelden over elkaar heen, dagelijks begeleid door live-muziek. Bezoekers zwierven tussen de wiegende schilderijen in een eindeloze zee. Altijd en overal beweging, kleur en verbeelding. 

O van Overijssel

Provincie Overijssel en negen gemeenten
2010

Een felrode bol met een doorsnede van vier meter rolt drie weken langs de grootste cirkel binnen de grenzen van de oostelijke provincie Overijssel. Vooraf zijn afspraken gemaakt met de betrokken terreineigenaren. De O van Overijssel was een zoektocht naar de sociale ordening onder de ruimtelijke ordening. Er is onderweg gesproken met bewoners en gegeten, gezongen en muziek gemaakt met de eigenaren en buren van de plekken waar we onze tenten opsloegen. Al duwend en onderzoekend leerden we over de gebruiken, overtuigingen en wijze van leven van de bewoners op de cirkel en hoe die zich verhouden tot het landschap. 

Van de wandeling van ca. honderdtachtig kilometer met de Rode Bol is een O-fietsrouteboekje uitgegeven die de cirkellijn over de bestaande wegen en paden zo dicht mogelijk volgt. Deze cirkel-route is enkele weken later getest met vele honderden deelnemende fietsers die onderweg werden verrast door tal van door bewoners zelf georganiseerde activiteiten. 

Pannenland

Terschelling | 2013

Vierduizend Franse dakpannen, streng geordend in een vlak van honderd bij honderd meter, vormden de basis voor het Oerol-project Pannenland. Dit project op het Noordzeestrand van Terschelling maakte het dynamische proces van duinvorming zichtbaar en invoelbaar. Pannenland is de opmaat voor de reeks projecten in het kader van ‘Culturele Landschapsontwikkeling’. Eilandbewoners, studenten en bezoekers werden nauw betrokken bij de plaatsing van de dakpannen, ze zorgden voor maatschappelijke draagvlak. De samenwerking met wetenschappers en kunstenaars borgde de culturele, educatieve en wetenschappelijke aspecten van het project. Het gezamenlijk doel: het spelenderwijs verkrijgen van meer inzicht in de natuurlijke en culturele processen die het eiland vormen en vervormen. Pannenland is nauw verweven met de voorstelling van de Franse theatergroep Bistaki. 

Wadland

Terschelling | 2014

Een groot collectief kunstwerk van wilgentenen, geïnspireerd op het schilderij ‘Pier en Oceaan’ van Mondriaan, was de volgende stap op het onontgonnen terrein van de Culturele Landschapontwikkeling. Beoogden we met Pannenland het proces van duinvorming zichtbaar te maken, met Wadland deden we dat met de kweldervorming, waarvoor eveneens studenten en bezoekers werden gevraagd. De aanleiding voor dit onderzoek naar het proces van kweldervorming zijn de plannen van de Gemeente Terschelling voor het herstellen van de Strieperkwelder, een buitendijks gebied aan de zuidzijde van Terschelling ter hoogte van Midsland. Wadland was hiervoor een experiment met wilgentenen op de Noordsvaarder met een maat van honderdvijftig bij honderdvijftig meter. 

Woodland

Blåvand Denemarken | 2014

Voor Wadden Tide 2014, onderdeel van het ‘Vadehavs Festival’, is op het strand in de meest noordelijke punt van de Waddenzee van Denemarken in september 2014 het project ‘Woodland’ opgebouwd. Een tijdelijk landschap van honderddertigduizend bamboestokjes waaraan meer dan honderdtwintig mensen, vooral jongeren, hebben bijgedragen. ‘Woodland’ is teer en verfijnd en symboliseert daarmee op een beeldende en speelse wijze de kwetsbare relatie tussen mens en natuur’. 

Windwerk

Terschelling | 2016-2018

Windwerk is een vervolg op Pannenland (2013), maar gaat tegelijk een stap verder. Duinvorming wordt niet alleen zichtbaar gemaakt maar ook gestimuleerd. De wind is de belangrijkste vormende kracht van dit op de metamorfosetekeningen van M.C. Escher geïnspireerde landschap. Het door de zee aangevoerde zand wordt door de wind meegevoerd over het strand. Waar het wordt afgeremd door helmgras-veldjes ontstaan zandophopingen – het begin van een jong duin. Het landschap van helmgras ondergaat onder invloed van het spel van wind en zandophoping geleidelijk een metamorfose in de tijd. Het geometrische, door de mens gemaakte landschap van helmgraspatronen, transformeert naar een natuurlijk ogend duinlandschap met rondere vormen. Menselijk handelen en natuur vloeien ineen. Windwerk verbindt onderzoek en kunst, Al spelend en experimenterend ontstaan nieuwe inzichten in dynamisch kustbeheer en duinvorming. Het transformatieproces wordt gemonitord door de Universiteit van Wageningen.

Letsdance

Blåvand Denemarken – 2016
Sint Maartenszee – 2017
Brouwersdam en Scheveningen – 2018

Voor Wadden Tide 2016, onderdeel van het ‘Vadehavs Festival’, is de installatie Letsdance ontwikkeld. Een dynamisch landschap van honderd dubbelbollen die de boeiende relatie tussen natuur en cultuur symboliseert: wij staan er niet boven, niet onder, we zijn met elkaar verknoopt. Het tijdelijke landschap symboliseert die onderlinge, kwetsbare en grillige afhankelijkheid. Het is een complexe relatie, soms ontroerend, soms ongenaakbaar. We stoten elkaar af en omarmen elkaar, we vechten en spelen. Maar altijd in het besef dat we elkaar nodig hebben. It takes two to tango. De Letsdance-installatie is ook te zien geweest op drie locaties in Nederland: Sint Maartenszee, Noord Holland 2017, Brouwersdam, Zeeland 2018 en Scheveningen, Zuid Holland 2018.